Park A. Mickiewicza usytuowany jest przy wjeździe do Wieliczki od strony Krakowa, na zachód od centrum miasta. Park jest dostępny od ul. Matejki, Dembowskiego i Parkowej oraz od skrzyżowania ul. Parkowej z ul. Kościuszki.

Historia

Park Miejski Adama Mickiewicza został założony w 1835 roku według projektu Garszczyńskiego. Jest to drugi miejski park założony w Polsce w tym okresie. Powierzchnia parku wynosi – około 7,11 ha.
Park graniczy bezpośrednio z budynkami Kopalni Soli, Szybem Św. Kingi. W pobliżu parku znajduje się szlak rowerowy czerwony, biegnący ze wschodu do Kopali Soli i prowadzący dalej do rynku.
Wzdłuż północnej granicy parku przepływa potok Serafa.

Przyroda

Drzewostan w parku jest mieszany, występują kilkudziesięcioletnie nasadzenia w tym drzewa stuletnie. Nowe nasadzenia jedynie w miejscach uzupełnień. Pozostałe młode drzewa to przeważnie samosiejki wzdłuż cieków wodnych. Wyróżnić można aleje: kasztanowców, lipowa i grabowa. Malowniczo wyglądają grupy drzew: brzozy, sosny, wiązy czy buki a także solitery wierzb. W całym parku widoczny jest brak poszycia. Tylko w kilku miejscach są krzewy. Najstarszym fragmentem parku jest aleja z kasztanowców (kasztan biały i różowy).
W parku znajduje się staw, w którym żyją szczeżuje. Na terenie obiektu żyją również ważki, kokoszki oraz wiele gatunków ptaków.

Źródła

„Koncepcja rewitalizacji Parku Miejskiego im. Adama Mickiewicza w Wieliczce.” Opracowanie: mgr inż. arch. Bożena Stachurska-Oremus, mgr Monika Ziółek.
 
„Projekt koncepcji programowo-przestrzennej rewitalizacji zieleni miejskiej na terenie miasta Wieliczka” – inż. Bogusław Górski, 2004
http://www.wieliczka24.info
http://pl.wikipedia.org/wiki/
 

Ładowanie danych ...