Ogród Dendrologiczny Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu to arboretum należące do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, zlokalizowane w części Golęcina - Niestachowie, na terenach Lasku Golęcińskiego, tuż przy jego granicy z Sołaczem. Powierzchnia obiektu wynosi 4,17 ha.
Projektantami ogrodu byli Władysław Marciniec i Rudolf Boettner.
Ogród został założony w październiku 1919 r., jako jednostka dydaktyczna Wydziału Rolniczo-Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego.
Pierwszy ogród liczył 0,86 ha powierzchni i dysponował około 190 gatunkami przede wszystkim krzewów. Rozbudowa nastąpiła w 1923r. W 1927r. w Ogrodzie były 452 gatunki i odmiany roślin, a w 1939r. ich liczba wzrosła do około 900. W czasie II wojny światowej Niemcy zdewastowali teren obiektu - część roślin wycięli, część wywieźli, zniszczyli dokumentację naukową i włączyli Ogród w system parków miejskich.
Po wojnie ogród uporządkował (w latach 60.) doc. Stanisław Kościelny. Wprowadził nowe odmiany, głównie rośliny nagonasienne. Od 1991r. placówką kieruje dr inż. Władysław Danielewicz. W 1993r. Ogród został członkiem Rady Ogrodów Botanicznych przy Komitecie Botaniki PAN. Od 1996r. jest jednostką samodzielną Wydziału Leśnego UP.
Obecnie Ogród zajmuje 4,17 ha ogrodzonego terenu z wejściem od strony ul. Niestachowskiej, gdzie znajdują się tablice informacyjne i pamiątkowe. Mniej więcej w centrum założenia istnieje niewielki stawek.
Na terenie arboretum zgromadzono ponad 800 gatunków drzewiastych, posadzonych w porządku systematycznym. Do najciekawszych roślin w Ogrodzie należą: cyprysowate, widowiskowy zbiór sosen (w tym sosna Schwerina i Jeffreya) oraz różaneczników. Oglądać można także cypryśnik błotny, rosnący w delcie Missisipi, metasekwoję chińską oraz kolekcję odmian miłorzębów wyhodowanych na Uniwersytecie Przyrodniczym.
Do najcenniejszych eksponatów należy największa w Europie kolekcja jeżyn i malin (Rubus), która w 2007r. uzyskała status Kolekcji Narodowej.
Źródło
www.wikipedia.org
Ładowanie danych ...