Park Izabeli i Jarogniewa Drwęskich (dawniej: Park Lubuski) to zabytkowy park w Poznaniu, zlokalizowany w kwartale ulic: Królowej Jadwigi - Górna Wilda - Niedziałkowskiego - Topolowa - Wierzbięcice (północna Wilda). Powierzchnia parku wynosi 4,54 ha.

Nazwa parku upamiętnia pierwszego po odzyskaniu niepodległości prezydenta Poznania - Jarogniewa Drwęskiego (1918-1921) oraz jego małżonkę. Park położony jest na terenie dawnego Bastionu Grolman, będącego częścią Twierdzy Poznań. Kontynuacją ciągu parkowego na północ jest Park Karola Marcinkowskiego.

Obiekt powstał w 1959 z przekształcenia dawnego cmentarza ewangelickiej parafii św. Pawła, pochodzącego z 1865. Poza cmentarzem, tereny te miały charakter parkowy już od 1912.

Kompleks zdobi mała architektura, charakterystyczna dla założeń parkowych lat 50. XX w. Interesująca jest zwłaszcza organizacja skarpy od ul. Królowej Jadwigi - najbardziej charakterystyczny element parku.

Zimą jest to popularne miejsce zjazdów na sankach. W parku rośnie wiele starych, okazałych drzew. Od strony zachodniej stoi Pomnik Powstańców Wielkopolskich.

Źródło: Park Izabeli i Jarogniewa Drwęskich w Poznaniu (www.wikipedia.org)

Ładowanie danych ...