Bogacica leży na terytorium województwa opolskiego, w południowo-zachodniej części Ziemi Kluczborskiej. Zajmuje północny skrawek największego zwartego terytorium leśnego Opolszczyzny rozpościerającego się między grzbietem Góry Chełmskiej, rzeką Stobrawą i górną Liswartą.

W spokojnej, pięknej, malowniczej wsi Bogacicy usytuowany jest park. Sama miejscowość należy do najpiękniejszych w okolicy, dzięki czemu odwiedzają ją liczni turyści. Park mieści się przy ulicy Stawowej. Na terenie parku znajduje się staw z wyspą po środku, scena do występów artystycznych, wielki plac będący miejscem grillowań i festynów oraz Hotel-Restauracja "Nad Stawem". Właścicielem parku jest pan Rudolf Prochota.

Historia

Pierwszymi śladami osadnictwa na terenie Bogacicy są kamienne narzędzia znalezione nad brzegiem rzeki Stobrawy na zachód od Bogacicy.

W wyniku prac archeologicznych natrafiono na ślady tak zwanych wież strażniczych. Jedna z nich była usytuowana przy drodze prowadzącej do Czapli Starych, a druga w pobliżu Bogackiego młyna od strony zachodniej. Były to kopce ziemne o średnicy ok. 25 m, otoczone palisadą i oblane fosą. Na środku tych kopców stały mocne, drewniane wieże. Były one zamieszkane i chroniły mieszkańców przed niebezpieczeństwami. Wokół nich rozrosła się później osada Bogacica.

Nazwa Bogacica powstała z przekształcenia nazwy Bogata Łąka datowanej na lata 1279-1410. Jak wskazuje sama nazwa - wokół Bogacicy rozciągają się malownicze tereny, które warto zobaczyć podczas wycieczki rowerowej.

Dawniej park należał do wsi. Teren ten wykupił pan Rudolf Prochota. Park został odnowiony po wielu szkodach. Oficjalne otwarcie całego terenu parku odbyło się 1 sierpnia 1998 r. Obecnie są tam organizowane liczne festyny i grillowania.

Przyroda

Najczęściej spotykanym drzewem w parku jest jałowiec skalny (Juniperus scopulorum). Często spotyka się również Cyprysik Lawsona (Chamaecyparis lawsoniana). Najpiękniejszym drzewem w parku jest wierzba płacząca (Salix alba "Tristis"). Ma około 15 m wysokości.
Często spotyka się tu wróble i sikorki bogatki.

Ścieżka

1. Do parku wchodzimy bramą znajdującą się obok restauracji. Pierwszą rzeczą, która rzuca nam się w oczy, jest staw. Jest on najbardziej charakterystycznym elementem parku.

2. Idziemy prosto. Po prawej stronie towarzyszy nam szereg tuj. Tuja (żywotnik) to zimozielone, jednopienne drzewo iglaste z rodziny cyprysowatych. Jej pędy są płaskie. Jest odporna na mrozy.

3. Po naszej lewej stronie znajduje się staw. Wokół niego rosną różnorodne krzewy, między innymi: berberys Thunbergia, irga drobnolistna. Na wodzie unoszą się przepiękne lilie wodne.

4. Następnie idziemy w lewą stronę. Przy dróżce znajdują się ławki, na których można usiąść i odpocząć.

5. Po lewej stronie znajduje się most, który umożliwia przejście na wysepkę. Na wyspie rośnie wielka wierzba płacząca. Nadaje ona urok całemu parkowi. Ma ona zwisające i wiotkie pędy. Mierzy około 15 m wysokości. Ma wąskolancetowate, zielone, jesienią żółtawe liście. Znajdują się tu także ławki. Z tego miejsca wspaniale widać górną część barokowego kościoła (z 1597 r.).

6. Opuszczamy okolice stawu i idziemy nadal prosto.

7. Po lewej stronie można zobaczyć młody dąb szypułkowy. Ma on około 4 m wysokości. Jego pień jest krótki, a korona kulista. Liście mają soczysty kolor zieleni.

8. Kolejnym przystankiem jest dzika róża. Krzew ten ma około 3 m wysokości. Ludzie, którzy przechodzą obok tej rośliny, nie mogą napoić swoich oczu jej pięknem.

9. Wychodzimy z parku drugą bramą znajdującą się przy ulicy 1 maja.

10. Skręcamy w prawą stronę. Po 20 m ujrzymy po lewej stronie polną dróżkę. Jest ona otoczona z dwóch stron wysokimi, długowiecznymi dębami szypułkowymi. Dróżka ta prowadzi na pola. Ma około 700 m długości. Dęby te rosną od siebie w odległości około 8 m. Z opowiadań starszych mieszkańców Bogacicy można wywnioskować, że mają około 120 lat.

11. Kolejnym przystankiem są stawy. Ich właścicielem jest pan Mendel. Hoduje tam ryby słodkowodne. Można je złowić samemu.

12. Gdy dojdziemy na pola, możemy podziwiać piękne krajobrazy wsi.

13. Wracamy tą samą drogą. Po wyjściu z alei dębowej wchodzimy na teren parku. Idziemy prosto, jednak teraz idziemy w prawą stronę.

14. Znajdujemy się w miejscu, gdzie często odbywają pikniki firmowe czy "grill-party". Znajduje się tam scena do występów artystycznych. Ludzie chętnie uczestniczą w organizowanych tu zabawach. Idziemy w prawą stronę.

15. Po prawej stronie znajduje się ogromny plac. Czasami młodzież rozgrywa tutaj mecze piłki nożnej.

16. Idziemy prosto, kolejny raz omijając staw. Dochodzimy do restauracji "Nad Stawem". Sama restauracja to jedna duża sala podzielona tylko pięknymi drewnianymi filarami na dwie mniejsze. Urządzona w eleganckim, nowoczesnym stylu, przez który przebijają się bawarskie akcenty. Jest ulubionym miejscem spotkań zarówno miejscowych, jak i przyjezdnych gości. Sala mieści nawet 120 osób, dzięki czemu jest atrakcyjnym miejscem do urządzania wesel, bankietów i innych imprez okolicznościowych. Gościniec posiada 8 pokoi 1 i 2-osobowych z łazienkami.

17. Wychodzimy z parku. Po lewej stronie usytuowany jest nowoczesny plac zabaw dla dzieci.

Bibliografia

Gerlic Henryk ks., Bogacica - dzieje parafii, Opole 1997
Strona Publicznej Szkoły Podstawowej w Bogacicy, http://www.psp.bogacica.pl/
Drzewa i krzewy ozdobne, http://www.pinus.net.pl/
Atlas roślin naczyniowych Polski, http://www.atlas-roslin.pl/

Uwagi

Infrastruktura: Na terenie parku jest restauracja, dużo ławek, a obok niego plac zabaw dla dzieci, parking znajduje się obok restauracji.

Mocne strony parku: wspaniałe położenie, wypielęgnowane przez ogrodników rośliny, wyposażenie parku w ławki i możliwość skorzystania z restauracji, panujący w parku spokój i ład.
Słabe strony parku: brak zagospodarowania dużej powierzchni wolnego miejsca.

Autorzy

Autorem pierwotnej wersji opisu parku powstałej w ramach projektu "Parki i ogrody oczami młodzieży" jest:
Publiczna Szkoła Podstawowa w Bogacicy
ul. Szkolna 8/2
46-243 Bogacica
e-mail: psp.bogacica@ao.kluczbork.pl
Opiekun grupy:
Małgorzata Młynarczyk 
Autorzy opisu:
uczennice klasy VI: Małgorzata Szklanny i Marta Zakrzewska
Współpracujacy nauczyciele:
Podziękowania:
Serdecznie dziękujemy
- za wnikliwą pracę, korektę i doradztwo merytoryczne oraz pomoc w organizacji badań i upowszechnieniu wyników: pani mgr Małgorzacie Młynarczyk - nauczycielowi przyrody.
- za udostępnienie danych i pomoc w ich uzyskaniu: pracownikom restauracji "Nad Stawem".

Ładowanie danych ...