Plac zlokalizowany jest w powiecie obornickim, gminie Rogoźno, w centrum Nowego Miasta, około 2 km na wschód od siedziby Urzędu Miejskiego. Gmina Rogoźno położona jest około 30 km na północ od Poznania. Od północy graniczy z gminą Budzyń i dalej z gminami Wągrowiec, Skoki, Murowana Goślina, Oborniki i Ryczywół. Rogoźno położone jest przy trasie kolejowej łączącej Poznań z Piłą. Plac zajmuje niewielką powierzchnię, w zarysie zbliżony jest do prostokątu. Zlokalizowany jest przy drodze poznańskiej (ul. Wielka Poznańska).

Historia

Ośrodkiem miasta był prostokątny rynek, wytyczony w miejscu, gdzie prawdopodobnie w okresie przedlokacyjnym istniał niemiecki placyk powstały ze skrzyżowania dróg. W I poł. XIX w. wokół placu mieszkali niemieccy tkacze, którzy handlowali włóknem na placu. Plac stał się bazarem. Nie było tam drzew, plac był ogrodzony niskim żywopłotem. Od 1720 roku, gdy Rogoźno otrzymało prawa miejskie, plac został nazwany imieniem niemieckiego Kanclerza Bismarka. Rynek nowego miasta w 1750 otrzymał lokację przez króla Augusta III. Następnie przeobraził się w Hitlerplac. Przed I wojną światową na środku tego placu stał tzw. Denkmal. Była to okrągła scena stojąca na środku placu, otoczona filarami i przykryta ozdobnym dachem. W czasie uroczystości wokół Denkmalu gromadziła się ze wszystkich szkół młodzież niemiecka i wysłuchiwała apelu. Od strony północnej stał ratusz, a obok kasa miejska. Od strony południowej znajdowało się więzienie. Mniej więcej na środku ulicy W. Poznańskiej idącej wzdłuż parku znajdował się Sąd Grodzki. Z balkonu ratusza były wygłaszane przemówienia. Od parku zaczynały się wszelkie pochody, zbierały się tam również wszelkie organizacje społeczne. Po wojnie Denkmal został zburzony, ponieważ był to jeden z większych symboli niemieckich.

W ostatnich dniach I wojny światowej doszło do strzelaniny na Rudzie, pomiędzy patrolem Rosjan, a zbrojną młodzieżą niemiecką tz. Arbeit Diust. Młodzi Niemcy rozstrzelali patrol rosyjski, który został pochowany w południowo-zachodniej części tego placu. W późniejszych latach groby zostały przeniesione na cmentarz.
 

Ostatnia nazwa placu, który przeobraził się w park, wywodziła się od Karola Marcinkowskiego. Był on słynnym lekarzem w Poznaniu. Pochodził z rodziny Oberżyskich. Brał udział w powstaniu listopadowym. Po powstaniu uciekł do Anglii, gdzie dalej się kształcił. W 1832 roku wrócił do Polski i został aresztowany. Gdy na Mazurach wybuchła epidemia gruźlicy Karol z więzienia został wysłany jako lekarz do pomocy. Gdy opanowano epidemię Karol ponownie został wtrącony do więzienia. Jednak Niemcy wraz z Polakami wstawili się za nim i odzyskał wolność. Marcinkowski zorganizował bazar i 12 sklepów w Poznaniu, był współtwórcą Towarzystwa Pomocy Naukowej dla Młodzieży miejskiej. W 1849 roku kształcił biedną młodzież. Karol złożył swój testament w sądzie Grodzkim, który znajdował się przy placu. Na cześć tego wydarzenia i upamiętnienia jego zasług park został nazwany jego imieniem. Kilka miesięcy później zmarł w Dąbrówce Ludomskiej na gruźlicę.

Po II wojnie światowej plac został rozbudowany w park. Po zdrenowaniu Nowego Rynku obsadzono go żywopłotem i drzewami, dbano również o ich przycinanie i uzupełnianie. Okazją do rozszerzenia działalności w tym zakresie stały się przygotowania do uroczystości obchodów 10-lecia niepodległości. W październiku 1928 r. Magistrat zwrócił się do Starosty, Przewodniczącego Wydziału Powiatowego w Obornikach o upoważnienie ogrodnika powiatowego do opracowania projektu zadrzewienia parku w Rogoźnie. A obecnie park nazywany jest placem im. Karola Marcinkowskiego. Na terenie placu odbywają się różne imprezy np. dożynki, festyny.

Ścieżka

1. Trasę naszej wycieczki rozpoczynamy od ul. Wielkiej Poznańskiej na której umieszczone jest Muzeum Regionalne im. Wojciechy Dudkiewicz, przy którym znajduje się cel naszej wędrówki plac Karola Marcinkowskiego. Siedzibę muzeum stanowi zabytkowy późnoklasyczny ratusz rozbudowany w latach 1826-1839. W budynku mieści się ponadto administracja Rogozińskiego Centrum Kultury i Sportu, Sala Ślubów USC, siedziba Bractwa Kurkowego. Muzeum zawiera następujące działy: etnograficzny, w którym prezentowane są eksponaty z zakresu kultury materialnej: naczynia rzemieślnicze, pszczelarskie oraz wytwory sztuki ludowej. Dział przyrodniczy obejmuje zbiory zoologiczne, paleontologiczne i geologiczne oraz dział historyczny, który daje przegląd dziejów od czasów najdawniejszych dziejów.

2. Następnie podążamy na południowy zachód od placu, gdzie wznosi się Kościół pw. Św. Ducha, znajdujący się na placu Jana Pawła II. Zbudowany w stylu późnoklasycznym z neormańską fasadą. Okna Kościoła mają kształt półkolisty. Fasada Kościoła ujęta jest w dwa potężne filary. Na osi fasady mamy trójarkadowe wejście główne. Wnętrze Kościoła jest jednoprzestrzenne. Występują drewniane balkony boczne oraz chór muzyczny. W oknach XIX-wieczne witraże przedstawiają Chrystusa Zwycięzcę oraz Św. Piotra i Św. Pawła. Tuż przy Kościele znajduje się pomnik Jana Pawła II a także figurka Św. Siostry Faustyny.

3. Następnym punktem naszego spaceru jest znajdujący się w zachodniej części placu Pomnik Solidarności. Pomnik ten został zaprojektowany przez Michała Niedźwiedzia i postawiono go w dniu 3 września 2005 roku, dokładnie w 25 rocznicę solidarności.

4. Idąc 30 metrów dalej od pomnika Solidarności, podążamy na południowy wschód. Znajduje się tam metalowy krzyż poświęcony ofiarom terroru stalinowskiego w latach 1939-1956. Krzyż ten nazywany jest inaczej Krzyżem Katyńskim. Odsłonięty on został w dniu 3 maja 1990 roku.

5. Znajdując się w południowo-wschodniej części placu tuż przy Krzyżu Katyńskim nasz wzrok przyciągają różnorodne gatunki drzew: brzozy i drzewa świerkowe. Mamy tutaj również okazy klonów. Następnie kierujemy się na południowy zachód. W tej części placu dominują przede wszystkim lipy. W centralnej części placu mamy dwa potężne dęby. Są one najstarszymi drzewami znajdującymi się na terenie placu. Ich obwody wynoszą 270 cm. Na koniec naszej wędrówki przemieszczamy się na wschód, gdzie widzimy mnóstwo drobnolistnych lip.

Bibliografia

Bełch Lucyna, Brust Mieczysław, Dąbrowski Jerzy, Krowicki Krzysztof, Skwisz Małgorzata, Rogoźno i okolice, Rogoźno 1998
Ruks Władysław, Dzieje Rogoźna, Rogoźno
Ruks Władysław, Rogoźno w powstaniu wielkopolskim 1918-1919 r., Rogozińskie Zeszyty Historyczne nr 4, Rogoźno
http://www.rogozno.pl

Uwagi

Informacje dodatkowe
Przy placu znajduje się parking a na terenie placu znajdują się nieliczne ławki. Na terenie placu nie ma wydzielonych miejsc, które służyłyby jako miejsce zabawy dla dzieci. Bardzo często można na placu spotkać dzieci grające w piłkę czy jeżdżące rowerami. Należy jednak stwierdzić, że infrastruktura jest bardzo słabo rozwinięta a właściwe po prostu jej brak. Biorąc pod uwagę fakt, że plac jest usytuowany na terenie tzw. nowej części miasta przy przystanku autobusowym a w południowej części placu jest dużo wolnej przestrzeni i małe natężenie ruchu pojazdów od strony wschodniej można śmiało stwierdzić, że plac ten ma duże szanse na dalszy rozwój. Potencjał turystyczny tego placu jest całkiem niemały bowiem codziennie na jego terenie widać przechadzające się matki z dziećmi czy siedzące na ławkach osoby.

Postulatem dla instytucji zarządzającej placem byłaby z naszej strony uwaga aby wyposażyć go w sprzęt, który służyłby młodzieży i dzieciom do czynnego wypoczynku oraz zwiększenie ilości ławeczek. Można byłoby nasadzić również inne ciekawe drzewa i krzewy, ponieważ plac nie wyróżnia się specjalnymi walorami przyrodniczymi.

Autorzy

Autorem pierwotnej wersji opisu parku powstałej w ramach projektu "Parki i ogrody oczami młodzieży" jest:
Zespół Szkół Agrobiznesu
ul. Kościuszki 41
64-610  Rogóżno
Opiekun grupy:
Arleta Lewandowska 
Autorzy opisu:
Aneta Bugarewicz, Ewelina Bugarewicz, Joanna Nowak, Aleksandra Kwartnik, Natalia Szuberska, Magdalena Józefiak, Norbert Kramer, Dawid Witkowski, Eryk Hartwig
Współpracujacy nauczyciele:
Podziękowania:
Serdeczne podziękowania składamy panu Władysławowi Ruksowi za udostępnione materiały o historii placu.
Podziękowania kierujemy do pracowników Urzędu Miejskiego w Rogoźnie za udostępnienie mapki placu

Ładowanie danych ...