Inowrocław to miasto położone nad rzeką Noteć. Jest jednym z największych miast województwa kujawsko-pomorskiego, tytularną stolicą Kujaw Zachodnich.

Obszar zieleni w mieście to ponad 300 hektarów, do którego należy m.in. jeden z większych inowrocławskich skwerów, zlokalizowany w trójkącie ulic Prezydenta Gabriela Narutowicza, Prezydenta Franklina Roosevelta i alei Henryka Sienkiewicza o nazwie Skwer Obrońców Inowrocławia.

Skwer położony jest w północnej części miasta, jego powierzchnia wynosi 1,36 ha. Właścicielem parku jest miasto Inowrocław, administrowaniem zajmuje się Wydział Gospodarki Komunalnej, Środowiska i Rolnictwa Urzędu Miasta Inowrocławia. Na szczycie skweru, we wschodniej części, u zbiegu ulic Prezydenta Gabriela Narutowicza i alei Henryka Sienkiewicza, stoi pomnik Obrońców Inowrocławia (odsłonięty w 1984 roku), zaś w głębi skweru, również w części wschodniej, znajduje się pomnik Braterstwa Broni (odsłonięty w 1953 roku). W części zachodniej skweru od strony ulicy Prezydenta Franklina Roosevelta usytuowano pomnik ku czci Polaków pomordowanych na kresach wschodnich (odsłonięty w 2003 roku).

Infrastruktura: w centralnej części parku zaprojektowano fontannę, w południowej stronie wyznaczono parking, na terenie skweru przy alejkach i wokół fontanny znajdują się ławki.

Historia

Obecny Skwer Obrońców Inowrocławia do 1919 roku nosił nazwę Friedrichsplatz, następnie do 1929 roku był bezimienny, nazywany potocznie przez mieszkańców placem przed Szkołą Wydziałową, która do 1939 roku była centralnym punktem tego miejsca. W czasach zaboru na placu przed szkołą stał pomnik cesarza Fryderyka III, zburzony przez inowrocławian w dniach powstania wielkopolskiego, od 1930 roku na zachowanym cokole pomnika umieszczono - z inicjatywy oficerów 59 pułku piechoty i bez formalnej zgody Rady Miejskiej - tablicę poświęconą Józefowi Piłsudskiemu.

Szkoła Wydziałowa była ostatnim bastionem obrony grupy inowrocławskiej młodzieży harcerskiej i nielicznych dorosłych przed żołnierzami Wehrmachtu opanowującymi miasto. 8 września 1939 roku Niemcy zdobyli gmach dopiero po ostrzelaniu go pociskami zapalającymi, w następstwie czego został on częściowo spalony i na początku okupacji wyburzony.

Na początku lat pięćdziesiątych skwer przemianowano z placu Henryka Sienkiewicza (ustanowionego w 1929 roku) na Plac Obrońców Stalingradu. W styczniu 1992 roku nadano mu nazwę Skweru Obrońców Inowrocławia.

Skwer to obecnie miejsce wypoczynku mieszkańców Inowrocławia oraz punkt okazjonalnych zgromadzeń związanych z historią miasta i Polski.

Przyroda

Skwer jest zróżnicowany pod względem drzewostanu. Najcenniejszymi drzewami parku są cisy pospolite (Taxus baccata) tworzące wspaniałą aleję cisową oraz lipy drobnolistne (Tilia cordata) wysadzone w dużej ilości na terenie całego skweru. Do drzew rosnących na terenie skweru zaliczyć należy także: kasztanowce zwyczajne (Aesculus hippocastanum), jodły pospolite (Abies alba), głogi jednoszyjkowe (Crataegus monogyna), graby zwyczajne (Carpinus betulus), klony polne (Acer campestre) oraz pojedyncze okazy buka pospolitego (Fagus sylvatica), jesiona wyniosłego (Fraxinus excelsior), dębu szypułkowego (Quercus robur) i brzozy brodawkowatej (Betula pendula). Stałymi i bardzo licznymi mieszkańcami są gawrony (Corvus frugilegus) oraz kawki (Corvus monedula), które są bardzo uciążliwymi sąsiadami dla otoczenia. Z tego powodu na terenie skweru zostało zamontowane urządzenie odstraszające gawrony, wydające dźwięki sokołów lub jastrzębi.

Ścieżka

Ścieżka dydaktyczna została zaprojektowana w oparciu o dużą różnorodność drzewostanu na terenie skweru. Poszczególne etapy ścieżki to praktyczna nauka rozpoznawania pospolitych drzew naszych lasów i parków.
 

1. Trasę wycieczki rozpoczynamy w północnej części skweru przy zbiegu ulic Narutowicza i Roosevelta. Tu rosną dwie lipy drobnolistne, kasztanowiec zwyczajny, cztery klony polne i jedyny w parku jesion wyniosły.
 

2. Kierując się na południe wzdłuż ulicy Roosevelta, wędrujemy do pomnika poświęconego Polakom pomordowanym na kresach wschodnich, wokół którego rosną trzy świerki pospolite i cztery żywotniki wschodnie.
 

3. Kolejnym naszym przystankiem będzie zbiorowisko drzew u zbiegu ulic Roosevelta i Sienkiewicza, położone w południowej części skweru. Rośnie tu po lewej stronie dąb szypułkowy i lipa drobnolistna, a idąc w kierunku północno-wschodnim zobaczymy po prawej stronie kasztanowca zwyczajnego, dwa buki zwyczajne i brzozę.
 

4. Wędrując w kierunku północno-wschodnim parku mijamy po lewej stronie cztery jodły pospolite i dochodzimy do skupiska sześciu grabów zwyczajnych.
 

5. Następnie kierujemy się do pomnika Braterstwa Broni, od którego w kierunku zachodnim do fontanny prowadzi alejka wysadzana po obu stronach cisami pospolitymi.
 

6. Idąc dalej trasą ścieżki w kierunku północno-zachodnim zatrzymujemy się przy zbiorowisku drzew. Rosną tu: kasztanowiec zwyczajny, duży głóg jednoszyjkowy, klon polny, lipa drobnolistna oraz fragmenty żywopłotu z grabu zwyczajnego, a po lewej stronie cztery jodły pospolite.

Bibliografia

Rostański Krzysztof, Rostański Krzysztof Marek, Atlas i klucz - Drzewa i krzewy, Krzeszowice 1999
Eisenreich Wilhelm, Dorothee, Przewodnik do rozpoznawania roślin i zwierząt na wycieczce, Warszawa 1993
Krysiak Alfred, Inowrocław i Kujawy - przewodnik, Inowrocław 1999
Kasińska Barbara, Mikołajczak Edmund, Stachanowski Piotr, Po prostu Inowrocław, Inowrocław 2001
Strona miasta Inowrocław, http://www.inowroclaw.info.pl
Strona Szkoły Podstawowej nr 6 w Inowrocławiu, http://www.sp6inowroclaw2005.republika.pl

Autorzy

Autorem pierwotnej wersji opisu parku powstałej w ramach projektu "Parki i ogrody oczami młodzieży" jest:
Szkoła Podstawowa nr 6
Al. Kopernika 18
88-100 Inowrocław
Opiekun grupy:
Jolanta Kowalczyk 
Autorzy opisu:
uczniowie klasy V e, członkowie koła przyrodniczego działającego przy Szkole Podstawowej nr 6
Współpracujacy nauczyciele:

Ładowanie danych ...